İsrâfın sebepleri:
1- Sefîhlik. Sefîhlik aklın az ve hafifliğidir. Aksi rüşttür, aklın kuvvetli olmasıdır.
2- İsrâfı bilmemek: Lüzûmsuz, günah ve zararlı yerlere verilen mal isrâftır.
3- Gösteriş yapmak,
4- Tembellik ve sıkılmak,
5- Dîni gözetmemek.
İsrâftan kurtulmanın çâresi:
1- İsrâfın zararlarını bilip İsrâfa sebep olan şeylerden kaçmak.
2- Malı lüzûmsuz dağıtmamak ve güvendiği birine, bu derdini anlatıp, malına ve harcadıklarına dikkat etmesini, isrâfını görünce, kendine hatırlatmasını, hattâ uygun şekilde önlemesini ricâ etmek.
3- Sabreden başarır, nâmuslu olmak isteyen ve insanlara muhtaç olmak istemiyen arzusuna kavuşur. Arayan Mevlâsını, azan belâsını bulur.
4- Düğünde, fakir-zengin ayrımı yapmadan da’vet edilmelidir!
Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
(Yemeklerin en fenâsı, zenginlerin da’vet edilip de fakirlerin çağrılmadığı düğün yemekleridir.) [Buhârî]
5- İstişârede, o konuda bilgili ve tecrübeli kimselerle konuşmalıdır! Ayrıca toplantının mübârek olması için, Mehmed isminde birinin bulunması iyi olur.
Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
(Meşveret için toplananların arasında Muhammed isimli biri yoksa, o toplantı mübârek olmaz.) [İbni Asâkir]
6-
Dînimizin emirlerini yapıp, haram ettiği şeylerden kaçan kâmil îmân sâhibi olur.
Bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
(Şu üç şey bulunan kimsenin îmânı kâmildir: Herkesle iyi geçinen güzel ahlâk, kendini haramlardan alıkoyan vera, cehlini örten hilm.) [Nesâî]
7- Başkalarının yanında size bir hediye gelince, o hediyeyi oradakilere verme mecburiyeti yoktur. (Bir hediye gelince, orada olanlar hediyeye ortaktır) hadîs-i şerîfi, her hediye için olmadığı gibi, verme mecburiyetini de bildirmemektedir. Türkçede göz hakkı var derler. Yiyecek, içecek bir şey gelince, oradakilere vermek mürüvvet icâbıdır. Bir kalem gelmişse, kalemi kırıp oradakilere taksim edilmez.