Mev'iza, nasihat ve
öğüt manalarına gelir[1]. O,
Zikr isminin muhtevasından biraz farklı bir muhtevaya sahiptir. Zikr, bir
hatırlatma iken Mev'iza muhatabın gönlüne ve aklına tesir edebilecek etkili söz
söylemek demektir". Öğüt ve nasihat, muhatabın yapması veya yapmaması istenen
bir konuda olacağından, muhatabı ikna edici konuşmalar yapmak gerekir. Aksi
takdirde netice alıcı olmayan, yerinde ve etkileyici olmayan konuşmaların bir
değeri yoktur. Şu halde Kur’ân, muhataplarına öğüt verirken, En Güzel Söz
olarak onları kırmadan, incitmeden ikna edebilecek bir Kelâmdır. Kur'ân, hem
kendini[2] hem
de Tevrat'ı, Mev'iza olarak adlandırır[3].